Geçen yıl bu zamanlar düşmüştü önüme bu video. Televizyonlara iş üreten yönetmenlere çok kızgın olduğum bir zamandı. Geçti sonra. Yönetmenleri de anlıyorum. Muhtemelen onlar da böyle güzel işler çekmek istiyorlar. Ama siyasa da piyasa da salmıyor işte. İnsanların çoğu ekranda kalem cızırtısı değil kılıç şakırtısı dinlemek istiyor.
Kime kızabilirim ki? Okumuş yazmış insanlar dahî tarihi kılıçların şekillendirdiğini düşünüyor. Ne büyük hâtâ! Tarihi Allah'ın (cellecelâluhû) iznu inayetiyle alimler şekillendirir. Ululemr alimlerdir. Ve ancak onlar hüküm sahiplerine söz geçirebilir. Kalpleri evirip çeviren elbette Allah'tır. Fakat sünnetullah bellidir. Yaşarsan sirayet edersin. Tam burada Ahmet Murat, Kuşlarla Sohbetin Şartları denemesini hatırlamak gerek. Bir de Salih Selman'a hocasının ilimden öte bir nesneyi tavsiyesi var. O da kalp açıcı. İkisini de anlattığım ihya dersimizi Podcast uygulamalarına ve IGTVe yükledim. Görüntü yok. Neden görüntü yok? Ben aşırı empati-sempati kurabilen bir insanım. İnsanların hal ve hareketlerini çok çabuk taklit edebilirim. Şiveleri çok çabuk taklit edebilirim. Yöre ağızlarını çok çabuk kavrarım. Bu bir yandan nimet bir yandan külfet. Çünkü kendimi taklit etmeme de vesile olabiliyor bu durum. Bu yüzden de ekrandaki Merve Safa'ya bakmak istemiyorum. Dün dünde kaldı cancağızım, artık yeni şeyler söylemek lazım.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder