Neden ağlıyor? AVM'de ki top havuzuna girmedik diye. Öbürü neden kızgın, arkadaşı ile bir örnek kıyafet alacaktık, mağaza kapandı alamadık diye. Öbür ikisi ne yapıyor, emniyet kemerine ve fizik kurallarına rağmen güreşiyor.
Şuraya afillisinden bir çocuklarımla sinema keyfi koyamayan yanımı seveyim. Çünkü sinema izlemek için maalesef çocukların üzerine yığılan kışkırtıcı AVM tapınağına girmeye mecburuz.
Ne isterdim. Sinemanın kütüphanenin kardeşi olmasını isterdim. AVM'nin esiri değil. Filmden çıktıktan sonra çocuklarımla o konu ile ilgili kitaplar incelemek isterdim. İsterim, istiyorum, isteyeceğim. İsteyeyim mi yönetmen hanımcım? Boş hayaller mi bunlar? Anlatabilecek miyiz bunu ablalarımıza ağabeylerimize? @yesimtonbaz
Peki çocukları sakinleştirmek için ne yaptım? Sakinleşmelerini bekledim. Tabii 4,5 yaş veledimin regülasyon süresi diğerlerine göre uzun, yol bitene dek devam etti. Diğerleri ben merkezcilikten gitgide uzaklaştıkları için kinayesiz, makul sözlerle anlaşabildim.
Nasıl yaptım bunu. Önceki yaşadığım olaylardan ders çıkartarak. Binlerce kez çocuklarla kriz yaşadım. Çocuk veya yetişkin, insanın ihtiyacı nedir diye düşündüm.
Neredeyim? Kontağı kapattım. Arabanın içinde oturdum bunları yazdım.
Neden? Yazmanın terapötik etkisine inandığım için.
Çok mu acınacak bir durumdayım da bunu buraya yazdım. İnsanlar evlerine ekmek götüremiyor, Afrika'da insanlar siya ulaşmak için kilometrelerce yol yürüyor. Bu da dert mi? Evet dert. Herkes kendi cenahı ile değerlendirilir. Benim ailemde herkes götürüyorsa çocuklarını sinemaya, ben de götürmeliyim. Tabii filmin içeriği çok mühim.
Yedi yıldır vakıf faaliyetlerinin içindeyim. Binlerce ihtiyaç sahibine dokundum. Yüzlerce çocuğu ücretsiz sinemaya götürdüm. "Sizinki de çok büyük dertmiş, insanlar aç aç" söylemini reddediyorum. Kimini varlıkla sıkar Rabbimiz kimini darlıkla.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder