“Bana yardım et” cümlesini reddediyorum. Yardım, Rasulullah’ın (sallallahualeyhivesellem) tavsiye ettiği bir davranış bir biçimi değildir. O “müsâ'ade”yi tavsiye etmiştir. Müsâ'ade, yardımlaşmadır. Bir evde işler yardımlaşarak çözülür. Bir binada işler yardımlaşarak halledilir. Bir kurumda işler yardımlaşarak fasledilir. Bu böyledir.
* Sanırım zülfüyâre dokundum. Çok kapsamlı idi hedefim ama bir konu çok dikkat çekmiş. O kısım hakkındaki çözüm önerimi teklif edeyim.
Zevcimin büyük dedesi taş ustasıydı. Kayınpederim uluslararası sularda ticaret yapan gemilerde motor ustasıydı. İkisi de helal rızıklarını alın teri ile kazanıyorlardı. Zevcim tıpkı yaşıtları gibi atalarından çok daha konforlu bir alana sahip. Oysa ben ananem ve annemle şehir hayatının gerektirdiği işleri yapıyorum. Hem de bunun üzerine yeni yüklerim var. Dolayısıyla ev düzeninde bir dengesizlik söz konusu oldu. Biz bunu şöyle aştık. Daha erkeksi işler erkeklerin daha kadınsı işler kadınların. Fakat bu da çözüm olmadı. Çünkü ev çok kadınsı. Bu sebeple erkeksi kadınsı işleri oturup tekrar tanımladık. Odun kırmıyor erkekler, ama süpürge tutmak çok efor isteyen bir iş. Dolayısıyla erkek işi sayılabilir.
Tabii yine yetişemiyoruz. İkimiz de tam mesai çalışıyoruz. Üstüne dört çocuğa emanetçilik ediyoruz. Ben kadınsı işlere yetişemediğim aylarda (ev içi düzen) başka bir kadın kardeşimden hizmet satın alıyorum. O iş hayatının yoğunluğu sebebiyle erkeksi işlere yetişemediğinde (tamir, eşya taşıma) başka bir erkekten hizmet satın alıyor.
Bir Köroğlu bir Ayvaz. Elhamdülillah günümüze.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder